Als dat geen Pinksteren was…
De vijf talentvolle blazers, die samen het Dianto Reed Quintet vormen, gaven op 19 mei, Eerste Pinksterdag, een bijzondere uitvoering: Pour la Postérité (Voor het nageslacht). En wat voor een!
Pinksteren kan staan voor inspiratie en dat brachten deze jonge Spaanse musici moeiteloos aan het, na afloop wild enthousiaste, publiek over. Wat een speelplezier, wat een dynamiek, wat een prestatie. Alles uit het hoofd gespeeld en dat al lopend, zittend of staand, en met elkaar verve interacterend. Terwijl de hoboïste een felle of ontroerende melodie speelde verdwenen de klarinettiste en saxofonisten achter een van de drie schermen waar een keur aan citaten over Picasso verschenen afgewisseld met een schitterende keuze aan beelden uit zijn werk. En daar verscheen de fagottiste opeens en zetten de anderen een nieuwe melodie in. Stravinsky, Satie, De Falla en tenslotte Schneemann, een wervelende muzikale belevenis en show. Er werd zo geapplaudisseerd dat het Dianto kwintet wel een schitterende toegift moest geven.
Velen bleven geïnspireerd nagenieten en een drankje drinken. Zij zullen de herinnering aan dit concert vast voor het nageslacht bewaren. Voor dit concert is er in het Spaans het enig juiste woord: FENOMENAL!
Bas Verwey
